1. Agus d'fhiafraigh an t-ardsagart de, “An fíor sin?”
2. Agus is é a dúirt Stiofán: “A bhráithre agus a aithreacha, éistigí le mo bhriathra. Nocht Dia na glóire é féin dár n-athair Abracham, nuair a bhi sé i Mesopotámia, sula ndeachaigh sé a chónaí i Hárán,
3. agus dúirt sé leis, Imigh leat as do thír dhúchais agus fág do mhuintir agus tar ort go tír a thaispeánfaidh mé duit.’
4. D'imigh sé ansin as tír na gCaldéach, agus bhi cónaí air i Hárán. Agus nuair a fuair a athair bás, thug Dia air dul ar imirce chun na tíre seo a bhfuil sibh in bhur gcónaí inti;
5. ach níor thug sé aon oidhreacht dó inti, go fiú leithead troighe, ach gur gheall sé go dtabharfadh sé dó é mar sheilbh aige féin agus ag a shliocht ina dhiaidh, cé nach raibh muirear ar bith aige go fóill.
6. Agus labhair Dia leis mar seo, ag rá go mbeadh a shliochtsan ina gcoigrígh i dtír a bheadh ag cine eile, a dhéanfadh daoir díobh agus a thabharfadh drochíde dóibh i rith ceithre chéad bliain.
7. ‘Ach tabharfaidh mé breithiúnas ar an náisiún a bhfuil siad i ndaoirse acu,’ arsa Dia, ‘agus ina dhiaidh sin imeoidh siad as sin agus tabharfaidh siad adhradh dom san áit seo.’
8. Agus thug sé dó cúnant an timpeallghearrtha. Mar sin ghin sé Íosóg agus thimpeall-ghearr sé é an t‑ochtú lá; agus ghin Íosóg Iácób, agus ghin Iácób an dáréag uasalaithreacha.