16. agus dúradh, “Cad é a dhéanfaimid leis na fir seo? Rinneadh comhartha a mbeidh cuimhne air tríothu, agus is léir sin dá bhfuil ina gcónaí in Iarúsailéim, agus ní féidir linn a bhréagnú.
17. Ach sa chruth nach scaiptear an scéal a thuilleadh i measc na ndaoine, tugaimis rabhadh dóibh gan focal a labhairt níos faide le haon duine in ainm an duine sin.”
18. Mar sin de, ghlaoigh siad orthu agus d'ordaigh siad go dian dóibh gan labhairt ná teagasc a dhéanamh ar chor ar bith in ainm Íosa.
19. Ach ba é an freagra a thug Peadar agus Eoin orthu, “Más ceart i súile Dé umhlú daoibhse agus bheith easumhal do Dhia, bíodh bhur mbreithiúnas féin agaibh air;
20. ni lúide ní féidir linne gan labhairt faoin méid a chonaiceamar agus a chualamar.”
21. Bhagair siad orthu a thuilleadh, agus lig siad saor ansin iad, ó nach raibh caoi acu le pionós a chur orthu, le heagla roimh na daoine; mar bhídis uile ag moladh Dé faoinar tharla.
22. Mar bhí an fear a ndearnadh an comhartha sin slánaithe air thar daichead bliain d'aois.
23. Nuair a ligeadh saor iad chuaigh siad go dtí a gcairde gur inis dóibh cad é a dúirt na hardsagairt agus na seanóirí leo.
24. Agus nuair a chuala siad sin, d'ardaigh siad uile le chéile a nglórtha le Dia agus ar siad, “A Ard-Tiarna, a Chruthaitheoir neimhe agus talaimh agus na farraige agus a bhfuil iontu,
25. a dúirt trí bhéal ár n‑athar Dáibhí, do sheirbhíseach, tríd an Spiorad Naomh,‘Cad chuige a raibh fraoch ar na náisiúin,cad chuige a raibh na ciníocha ag beartú baoise?
26. Bhi ríthe an talaimh á gcóiriú féin chun catha,agus na taoisigh ag cruinniú le chéile,in aghaidh an Tiarna agus in aghaidh a Ungthaigh’—
27. mar is scéal fíor é gur cruinníodh sa chathair seo in aghaidh do naomhsheirbhísigh Íosa, a bhí ungtha agat, Iorua maraon le Pointias Píoláid, agus na Gintlithe agus muintir Iosrael leo,
28. ionas go ndéanfadh siad an ní a bhí i ndán dóibh a dhéanamh, mar a d'ordaigh do lámh agus mar a shocraigh do chomhairle roimh ré.
29. Agus anois, a Thiarna, féach ar a bhfuil á bhagairt acu, agus deonaigh do do sheirbhísigh an briathar a labhairt go lánuchtúil,
30. agus sín amach do lámh san am céanna ag leigheas, agus bíodh comharthaí agus iontais á n‑oibriú trí ainm do naomh-sheirbhísigh Íosa.”
31. Agus ní luaithe an phaidir sin ráite acu ná baineadh crith as an talamh a raibh siad le chéile ina seasamh air, agus líonadh iad uile go léir leis an Spiorad Naomh agus labhair siad briathar Dé go dána neamh-eaglach.
32. Anois ní raibh ach aon chroí amháin agus aon anam amháin ag comhthionól agus cuideachta na gcreidmheach, agus ní bhíodh aon duine acu ag maíomh gur leis féin aon ní dá mbíodh ina sheilbh, ach bhídis i gcomhroinn agus i gcomhsheilbh san uile ní.
33. Agus ba chumasach cumhachtach a thug na haspail a bhfianaise faoi aiséirí an Tiarna Íosa, agus bhí grásta Dé go mór agus go flúirseach orthu.
34. Ni raibh aon riachtanas ar aon duine eatarthu, mar dhíoladh an méid a raibh tithe nó tailte ina seilbh iad, agus bheiridís an t‑airgead a d'fhaighidís orthu