7. a bhfuil dóchas ag ár dhá dtreibh déag lena fháil, agus iad ag adhradh Dé go dúthrachtach oíche agus lá. Agus is i dtaobh an dóchais sin atáthar do mo chúiseamh, a Rí!
8. Cad chuige a measann sibh gur dochreidte é, Dia na mairbh a thógáil ar an aiséirí?
9. “Chonacthas dom féin gur chóir mórán a dhéanamh ag cur in éadan ainm Íosa as Nasair.
10. Agus rinne mé amhlaidh in Iarúsailéim; ní hamháin gur dhún mé mórán de na naoimh i bpríosún agus údarás agam ó na hardsagairt, ach thug mé mo ghuth ina n‑éadan nuair a bhíothas á gcur chun báis.
11. Agus chuir mé pionós orthu sna sionagóga uile agus mé ag iarraidh é a thabhairt orthu diamhasla a dhéanamh; agus le méid an bhuile a bhí orm ina n‑éadan, bhínn á ngéarleanúint go fiú i gcathracha na coigríche.
12. “Mar sin bhí mé ar m'aistear go dtí an Damaisc le barántas agus údarás na n‑ardsagart.
13. I gceartlár an lae, a Rí, chonaic mé agus mé ar mo bhealach solas ó neamh, ba ghile ná an ghrian, ag lonrú i mo thimpeall agus i dtimpeall mo chomhthaistealaithe.