21. Ar an ábhar sin rug na Giúdaigh orm sa teampall agus thug siad iarraidh ar mo mharú.
22. Go dtí an lá inniu tá an cuidiú sin agam a thagas ó Dhia, agus seasaim amach mar sin anseo ag tabhairt fianaise d'uasal agus d'íseal, agus gan mé ag rá aon rud ach an méid a dúirt na fáithe agus Maois a thiocfadh i gcrích:
23. go gcaithfeadh an Críost an pháis a fhulaingt, agus go mba é an chéad duine a thiocfadh ar an aiséirí ó mhairbh ag forógradh solais dár gcine agus do na Gintlithe.”
24. Nuair a bhí sé á chosaint féin sna briathra seo, arsa Festus leis de ghlór ard, “A Phóil, an ar buile atá tú; tá do léann iomarcach do do chur ar mearú céille.”
25. Ach arsa Pól, “Níl mé ar buile, a Fhestuis, i gcead do do shoilse, níl á rá agam ach an fhírinne lom.
26. Mar tá fios na nithe seo ag an rí, agus tá mé á rá suas lena bhéal; mar tá mé cinnte nach bhfuil aon phointe acu seo ceilte air, mar ní dhearnadh seo uile i gclúid faoi rún.
27. A Rí Agrippa, an gcreideann tú na fáithe? Tá a fhios agam go gcreideann.”
28. Agus dúirt Agrippa le Pól, “Creideann tú go ndéanfaidh tú Criostaí díom i seal beag!”
29. Agus dúirt Pól, “Is cuma cé acu beag nó mór é, táim ag guí Dé go raibh sibh ní hamháin tú féin ach a bhfuil ag éisteacht liom inniu mar atá mé féin murab iad na geimhle seo.”
30. D'éirigh an rí ansin, agus an t‑uachtarán agus Berníce agus a raibh ina suí ina gcuideachta;
31. agus nuair a bhí an áit fágtha acu, dúirt siad le chéile, “Níl aon ní á dhéanamh ag an bhfear seo a thuilleas bás ná príosúnacht.”
32. Agus arsa Agrippa le Festus, “D'fhéadfaí an fear seo a scaoileadh saor murab é a achomharc ar Chaesar.”