12. Ach nuair a bhí Gallio ina phrochonsal in Acáia, thug na Giúdaigh uile le chéile ionsaí ar Phól, agus thug siad os comhair bhinse an bhreithimh é,
13. agus dúirt siad, “Tá an fear seo ag tabhairt ar dhaoine Dia a adhradh ar mhodh atá crosta ag an dlí.”
14. Ach nuair a bhí Pól ar tí a bhéal a oscailt, dúirt Gallio leis na Giúdaigh, “Dá mba cheist choirpeachta nó choire gráiniúla í, a Ghiúdacha úd, bheadh cúis mhaith agam le bheith ag éisteacht go foighneach libh;
15. ach ós ceist bhriathra agus ainmneacha agus ó bhaineann sé leis an dlí is agaibhse, féachaigí chuici sibh féin; mar níl toil agam a bheith i mo bhreitheamh ar na gnóthaí seo.”
16. Agus chuir sé an ruaig orthu ó bhinse an bhreithimh.
17. Agus rug a raibh i láthair ar Shostenés, rialtóir na sionagóige, gur tugadh greasáil mhaith dó os comhair bhinse an bhreithimh. Ach rinne Gallio neamh-iontas de sin uile.
18. Ach d'fhan Pól tamall fada de laethanta ina dhiaidh sin, agus ansin d'fhág sé slán ag na bráithre, agus d'imigh sé ar bhord loinge go dtí an tSír, agus Priscila agus Acuila leis. Bhearr sé gruaig a chinn i gCeanncriae ó bhí móid air.
19. Tháinig siad ansin go dtí an Eiféis, agus scar sé leo ansin; ach chuaigh sé féin isteach sa tsionagóg, go raibh díospóireacht aige leis na Giúdaigh.
20. Nuair a thug siad cuireadh dó tuilleadh ama a chaitheamh leo, níor ghlac sé leis;
21. ach nuair a d'fhág sé slán acu, dúirt sé, “Fillfidh mé chugaibh athuair más toil le Dia sin,” agus d'fhág sé an Eiféis ansin ar bhord loinge.
22. Nuair a tháinig sé i dtír ag Caesaríá, chuaigh sé suas gur bheannaigh don eaglais a bhí ansin, agus chuaigh sé síos go hAntíoc ina dhiaidh sin.
23. Nuair a bhí tamall caite aige ansin d'imigh sé as gur thug sé bualadh éadain ar limistéar Ghalátia agus Phrigia, ag tabhairt misneach croí do na deisceabail.
24. Tháinig Giúdach a raibh Apollós mar ainm air, arbh é Alecsandria á áit dhúchais, go dtí an Eiféis. Ba dheis-béalach an fear é a raibh eolas cumasach aige ar na scrioptúir.