51. Deirim libh go deimhin agus go dearfa, má choinníonn duine mo bhriathar, ní fheicfidh sé an bás go deo.”
52. Dúirt na Giúdaigh leis, “Nach maith atá a fhios againn go bhfuil deamhan ionat. D'éag Abracham, agus fuair na fáithe bás; agus tá tusa á rá, ‘má choinníonn duine mo bhriathar, ní bhlaisfidh sé bás go deo.’
53. An fearr tusa ná ár n‑athair Abracham, a fuair an bás? Agus nach marbh atá na fáithe! Cé atá tú ag maíomh atá ionat féin?”
54. D'fhreagair Íosa, “Má bhím ag bronnadh glóire orm féin, ní glóir í mo ghlóir; is é m'Athair a thugas an ghlóir dom, a mbíonn sibh á rá gurb é bhur nDia é.
55. Ach ní raibh aithne agaibh air; tá aithne agamsa air. Dá ndéarfainn, ní aithnid dom é, bheinn ag déanamh bréige cosúil libh; ach tá aithne agam air agus bím ag coinneáil a bhriathair.
56. Bhí sé ina ábhar lúcháire ag bhur n‑athair Abracham go raibh sé le mo lá-sa a fheiceáil; chonaic sé an lá sin agus is air a bhí an lúcháir.”