10. Arsa Íosa, “Tugaigí ar na daoine suí fúthu.” Anois bhí fairsinge féir san áit úd; shuigh na fir síos mar sin, agus bhí siad faoi chúig mhíle ann.
11. Ghlac Íosa na builíní ansin, agus d'altaigh sé iad, agus roinn sé iad ar a raibh ina suí; agus mar an gcéanna leis na héisc, an méid a bhí uathu.
12. Nuair a bhí a ndóthain ite acu, dúirt sé lena dheisceabail, “Cruinnígí an fuílleach atá fágtha, ionas nach dté aon ní amú.”
13. Chruinnigh siad mar sin é agus líon siad dhá chiseán déag le fuílleach na gcúig bhuilín eorna, a d'fhág lucht a gcaite ina ndiaidh.
14. Nuair a chonaic na daoine an comhartha a bhí déanta aige, ar siadsan, “Is é seo i bhfírinne an fáidh a bhí le teacht ar an saol!”
15. Ba léir uaidh sin d'Íosa go raibh siad ar tí teacht air agus rí a dhéanamh de le foréigean, agus d'éalaigh sé ina aonar chun na gcnoc.
16. Nuair a tháinig an tráthnóna beag, chuaigh a dheisceabail síos chun na mara,
17. agus chuaigh siad ar bhád, agus d'imigh siad leo thar toinn go Caparnáum. Bhí sé dorcha faoin am sin, agus níor tháinig Íosa chucu go fóill.