43. I ndiaidh an dá lá úd, d'imigh sé ag tarraingt ar Ghalailí.
44. Mar thug Íosa é féin fianaise nach mbíonn meas fáidh ar aon duine ina dhúiche féin.
45. Dá bhrí sin de, nuair a tháinig sé go Galailí, bhí fáilte ag na Galailéigh roimhe, nuair a bhí siad i ndiaidh a ndearna sé in Iarúsailéim ar an bhféile a fheiceáil, ó chuaigh siadsan chun na féile freisin.
46. Tháinig sé mar sin an athuair go dti Cána i nGalailí, an áit a ndearna sé fíon den uisce. Agus bhí i gCaparnáum oifigeach a raibh a mhac breoite.
47. Nuair a chuala sé go raibh Íosa i ndiaidh teacht ó Iúdaea go Galailí, chuaigh sé chuige agus d'agair sé air teacht anuas agus a mhac a leigheas, a bhí i mbéala báis.
48. Dúirt Íosa leis mar sin, “Mura bhfeiceann sibh comharthaí agus iontais, ní chreidfidh sibh.”
49. Arsa an t‑oifigeach leis, “A Shaoi, tar anuas sula bhfaighe mo leanbh bás.”
50. Arsa Íosa leis, “Imigh romhat; mairfidh do mhac.” Chreid an fear an briathar a labhair Íosa leis, agus d'imigh sé roimhe.
51. Tháinig a sheirbhísigh ina airicis agus é ar a chosán síos gur inis dó go raibh a mhac beo.
52. D'fhiafraigh sé díobh mar sin cá huair a thosaigh sé ar fháil bisigh, agus ba é rud a dúirt siad leis, “Inné cothrom an seachtú huair d'fhág an fiabhras é.”
53. D'aithin an t‑athair gurbh é sin an uair chéanna a ndúirt Íosa leis, “Mairfidh do mhac”; agus chreid sé féin, agus a theaghlach uile.
54. Ba é sin an dara comhartha a rinne Íosa i ndiaidh teacht ó Iúdaea go Galailí.