33. Agus do chonnairc an slúagh íadsan ag imtheachd, agus do aithneadar móran eisean, agus do ritheadar dá gcois as na caithreachuibh uile ann sin, agus do bhádar rompasan, agus do chruinnigheadar chuigesion.
34. Agus ar ndul a mach Diósa, do chonnairc sé an slúagh mór, agus do ghabh trúaighe mhór dhóibh é, óir do bhádar mar cháorcha gan áodhaire aca: agus do thiónnsgain sé mórán do mhúnadh dhóibh.
35. Agus an tan tháinic mórán don lá, do chúadar a dheisciobuil chuigesion ag rádh, A tá an tionad na fhásach, agus tháinic móran don lá:
36. Léig úait íad, ionnus go rachaidis fán dtír, agus fá na bailtibh na dtimcheall, do cheannach aráin dóibh féin: óir ní bhfuil ní aca do íosaidís.
37. Achd ar bhfreagra dhósan a dubhairt sé ríu, Tabhruidhsi dhóibh ní re na ithe, agus a dubhradarsan ris, An rachmáois do cheannach lúach dhá chéud pighinn daránuibh, do chum go dtiobhramáois ní dhóibh ré na ithe?
38. Agus a dubhairt seisean ríu, Gá mhéud atá agaibh? imthighidh, agus féachuidh. Agus ar bhfagháil a fheasa sin dóibhsion, a dubhradar, Cuig aráin agus dá íasg.
39. Agus do aithin sé dhíobh cách uile do chur na suidhe na gcomhlánuibh ar an bhféur ghlas.
40. Agus do shuigheadar síos na mbuidhnibh, na géuduibh, agus na gcáogaidibh.
41. Agus ar ngabháil na gcúig narán chuige agus an dá íasg, ar bhféachain súas ar neamh dhó, do bheannuigh sé, agus do bhris sé na haráín, agus tug sé dá dheisciobluibh íad do chum go gcuirfidís na bhfiadhnuisision íad; agus do roinn sé an dá íasg orrtha uile.
42. Agus do itheadar cách uile, agus do sathuigheadh íad.
43. Agus do thógbhadar dhá chlíabh dhéug lán do bhíadh bhrisde, agus do na híasguibh.