25. A deirim ribh go fírinneach, Nach iobha mé feasda do thoradh na fíneamhna, go nuige an lá úd an a niobha mé núa é a rioghachd Dé.
26. Agus an tan do chanadar salm, do chúadar a mach go slíabh na Noluigheadh.
27. Agus a dubhairt Iósa riú, Do ghéúbhtháoi uile oilbhéim ionnamsa a nochd: oir a tá sgríobhtha, Búailfidh mé an táodhaire, agus spréighfighthear na cáoirigh.
28. Achd tar éis misi eiséirghe, rachaidh mé romhaibhsi don Ghalilé.
29. Achd a dubhairt Peadar ris, Má gheibhid cách uile oilbhéim ionnad, ní bhfuighe misi é.
30. Agus a dubhairt Iósa risean, A deirim riot go fírinneach, A niugh, ann sa noidhche nochd féin, ní is táosga ná ghoirfeas an coileach fá dhó, go séanfa tú mé trí húaire.
31. Achd is móide a dubhairt seision, Dá madh éigean damh bás dfulang ad fhochair, ní shéanfa mé thú go bráth. Agus a dubhradar cách uile mar an gcéadna.
32. Agus tangadar don ionad dar ab ainm Getsémane: ann sin a dubhairt seisin ré na dheisciobluibh, Suidhigh ann so, go ndéuna mé urnuighe.
33. Agus rug sé Peadar agus Séumas agus Eóin leis, agus do thionnsgain sé bheith go critheaglach brónach;
34. Agus a dubhairt sé riú, A tá manam tuirseach go dtí an bás: fanaidhsi ann so, agus déanaidh faire.
35. Agus ar nimtheachd roimhe dhó beagán, do thuit sé ar talamh, agus do rinne sé urnuighe, ionnus da madh éidir é, go rachadh an úair thairis.
36. Agus a dubhairt sé, Abbá, a Athair, a tá gach ní soidhéanta dhuitsi; cuir an cupánso thoramsa: gidheadh nár ab é an ní bhus toil leamsa, achd an ní bhus toil leachdsa.
37. Agus tháinic sé, agus fúair sé índsan na gcodladh, agus a dubhairt sé ré Peadar, A Shimóin, an bhfuil tú ad chódladh? an né nar bhéidir leachd faire éan úaire do dhénnamh?