7. Achd an tan do chluinfidhe coguidh agus túarasgbhála cogthadh, ná bíodh trioblóid aruibh: óir is éigin íad so do theachd: achd ní deireadh é fós.
8. Oír éiréochuidh cineadh a naghaidh cinidh, agus ríoghachd a naghaidh ríoghachda: agus bíaidh crith talmhan a nionaduibh iomdha, agus biáidh gorta agus buáidhreadh ann: ag so tosach amhgar.
9. Achd tabhruidhsi bhur naire ribh féin: óir béuruid síad sibh a láthair coimhthionól; sgiúrsfuidhear sna sinagogibh sibh: agus béarthar sibh a bhfíadhnuisi úachdaran agus ríogh ar mo shonsa mar fhíadhnuisi dhóibh.
10. Agus is éigin an soisgéul do sheanmóir do na huile chineadhachuibh ar tús.
11. Agus an tan bhéuruid síad a láimh, agus thabhrid súas sibh, na biodh na rochás oruibh roimhe láímh créd a déurtháoi, agus ná smúainidh air: achd gidh bé ní do bhéarthar ar a núairsin díbh, abruidh é: oír ní sibhsi labhrus, achd an Spiorad Náomh.
12. Achd cheana do bhéura an dearbhráthair an dearbhráthair éile chum báis, agus an tathair an mac; agus éireochuid an chlann a naghaidh a naithreach agus a maithreach, agus cuirfid chum báis íad.
13. Agus biaidh fúath ag gach uile dhuine dháoibh ar son manmaso: achd gidh bé anfus go búan go deireadh, as é shlánéochar.
14. Achd an tan do chífidhe adhfhuathmhuireachd an léirsgris, air ar labhair Daniel an fáidh, na sheasamh ann sa nionad nár chóir, (tuigeadh an té léaghas,) ann sin teitheadh a mbíaidh a ttír Iúdaighe fá na sléibhtibh.
15. Achd an té bhias air mhullach an tighe, na tigeadh sé a núas ann a thigh, agus ná himigheadh sé a sdeach, do thógbháil neíthe ar bith as a thigh:
16. Agus an té bhías ar an mhachaire, ná casadh sé tar a ais, do thógbháil a éuduigh.
17. Achd budh trúagh dó na mnáibh torrcha, agus do na mnáibh do bhéura cíocha úatha ann sna laéthibh sin!