26. Achd a dtimcheall na marbh, go néireochuid síad arís: an né nár léughabhair a leabhar Mháoisi, cionnas do labhair Día ris ann sa sceich, ag rádh, Is mísi Día Abraham, agus Día Isaac, agus Día Iacob?
27. Ní hé Día na marbh é, achd Día na mbéo: ar a nadhbhársin a tá sibhsé ar seachrán go mór.
28. Agus tháinic neach do na sgríobuidhibh chuca, do chúalaidh ag diosbóireachd íad, agus mar do chonnairc sé gur maith do fhreagair sé íad, dfíafruigh sé dhe, Cía an chéud aithne do na haitheantuibh uile?
29. Agus do fhreagair Iósa é, gurab í an chéud do na huile aitheantuibh, Eísd, a Israél; Ar Dtighearna Día, is áoin Tighearna é:
30. Ar a nadhbharsin Gráidheíchuidh tú an Tighearna do Dhía féin as do chroidhe uile, agus as thanum uile, agus as thíntinn uile, agus as do bhrígh uile: ag so an chéudaíthne.
31. Agus is cósmhuil ría so, an dara haithne, Gráidhéochuidh tú do chomharsa mar thú féin. Ní bhfuil áithne eile ann is mó ná íad so.
32. Agus a dubhairt an sgríobuidhe ris, Is maith, a Mhaighisdir, a dubhairt tú an fhírinne: as éin Día a tá ann; agus ní bhfuil atharrach ann achd é féin: