Sean-Tiomna

Tiomna Nua

Marcus 12:21-39 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

21. Agus do ghabh an dara fearr chuige í, agus fúair sé bás, agus níor fhág seision fós sliochd: agus an treas fear mar an gcéudna.

22. Agus tugadar an móirsheisear í, agus nír fhagbhadar sliochd: agus tar éis cháich uile fúair an bhean bás mar an gcéadna.

23. Ar a nadhbharsin ann sa neiséirghe, an tan do dhéunuid eiséirghe, cía aca da madh bean í? oír do bhí sí ag an móirsheisior na mnáoi.

24. Agus ar bhfreagra Díosa a dubhairt sé riú, Nach uime so a tá sibh ar seachrán, tré nách bhfuil éolus na sgriobtúirigh aguibh, na cumhachd Dé?

25. Oír an tan éiréochuidh síad ó mharbhuibh, ní thabhruid fir mná, agus no tabharthar mná dfearuibh; achd a táid mar na hainglibh a tá ar neamh.

26. Achd a dtimcheall na marbh, go néireochuid síad arís: an né nár léughabhair a leabhar Mháoisi, cionnas do labhair Día ris ann sa sceich, ag rádh, Is mísi Día Abraham, agus Día Isaac, agus Día Iacob?

27. Ní hé Día na marbh é, achd Día na mbéo: ar a nadhbhársin a tá sibhsé ar seachrán go mór.

28. Agus tháinic neach do na sgríobuidhibh chuca, do chúalaidh ag diosbóireachd íad, agus mar do chonnairc sé gur maith do fhreagair sé íad, dfíafruigh sé dhe, Cía an chéud aithne do na haitheantuibh uile?

29. Agus do fhreagair Iósa é, gurab í an chéud do na huile aitheantuibh, Eísd, a Israél; Ar Dtighearna Día, is áoin Tighearna é:

30. Ar a nadhbharsin Gráidheíchuidh tú an Tighearna do Dhía féin as do chroidhe uile, agus as thanum uile, agus as thíntinn uile, agus as do bhrígh uile: ag so an chéudaíthne.

31. Agus is cósmhuil ría so, an dara haithne, Gráidhéochuidh tú do chomharsa mar thú féin. Ní bhfuil áithne eile ann is mó ná íad so.

32. Agus a dubhairt an sgríobuidhe ris, Is maith, a Mhaighisdir, a dubhairt tú an fhírinne: as éin Día a tá ann; agus ní bhfuil atharrach ann achd é féin:

33. Agus a ghrádhughadh as a gcroidhe uile, agus as a tuigsin uile, agus as a nanum uile, agus as a mbrígh uile, agus an chomharsa do ghrádhughadh mar é féin, is mó sin ná na huile íodhbartha agus ofráil.

34. Agus an tan do chonnairc Iósa gur thuigseach do fhreagair sé, a dubhairt sé ris, Ní fada ó fhlaitheas Dé atá tú. Agus níor lamh éinneach ó sin súas ceisd do chur air.

35. Agus ar bhfreagrá Díosa a dubhairt sé, ag teagasg ann sa teampoll, Cionnas a deirid na sgríobuidhe gur ab é Criosd mac Dháibhi?

36. Oír a dubhairt Dáibhi féin tríd an Spíorad Náomh, A dubhairt an TIGHEARNA rém Thighearnasa, Suidh ar mo láimh dheis, no go gcuire mé do námhaid na sdól fád chosuibh.

37. Ar a nadhbharsin goiridh Dáibhí féin a Thighearna dhe; agus cionnas a tá sé na mhac aige? Agus do éisd cudeachda mhor go fonnmhar ris.

38. Agus a dubhairt sé ríu an a theagasg, Coimhéuduidh sibh ó na sgríobuidhibh, lé nab ionmhuin siobhal a gculadhaibh fada, agus fáiltighe dfagháil ar na margaidhibh.

39. Agus na céud ionuid suidhe ann sna sínagógaibh, agus tús suidhe súas ar na féusdaighibh:

Léigh chaibidil críochnaithe Marcus 12