Sean-Tiomna

Tiomna Nua

Lucais 22:17-24 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

17. Agus ar ngabháil an chupáin chuige, ar mbreith buidheachais dó, a dubhairt sé, Glacaidh so, agus roinnidh eadruibh féin é.

18. Oír a deirim ribh, Nach iobhta mé do thoradh na fineamhna, no go dtíg rioghachd Dé.

19. Agus ar ngabháil a nárain chuíge, ar mbreith huidheachais dó, do bhris, agus tug sé dhóibhsean é, ag rádh, A sé so mo chorpsa do bhearthar áir bhur sonsa: déanuidh so mar chuimhne oramsa.

20. Agus mar an gcéadna an cupán fós tar éis suipéir, ag rádh, A sé an cupánsa an tiomna núa ann mfhuilsi, dhóirtear ar bhar sonsa.

21. Achd, féuch, lámh an té bhraitheas misi am fhochair ar an mbórd.

22. Agus imthigidh Mac an duine go deimhin, do réir mar do hórduigheadh: gidheadh is mairg don duine úd lé mbraithtear é!

23. Agus do thionnsgnadarsan a fhíafruigh eatarra féin, cía aca bhíadh ar tí so dheanamh.

24. Agus fós déirghidh imreasain eatarra, cía aca measfuighthe bheith ní as mó.

Léigh chaibidil críochnaithe Lucais 22