37. A sé so an Máoise úd, noch a dubhairt ré cloinn Israél, Tóigéubhaidh Día bhur Dtighearna fáidh súas dáoibh da bhur ndearbhraithribh, mar misi; éisdfish sibh ris.
38. Sé so an té do bhí sa gcóimhthionól ar an bhfásach a bhfochair a naingil do labhair ris ar shlíabh Sína, agus ré ar naithribhne: noch do ghlac mar an gcéudna briathra na beatha chum a dtabhartha dhúinne:
39. Dá nár bháill ré ar naithríbhne úmhlachd do thabhairt, achd do dhíultadar é, agus dfilleadar ann a gcróidhthibh tar a nais don Eigipt,
40. Ag rádh ré Háaron, Déuna dhúinn dée do racha romhuinn: oír ní bhfuil a fhios aguinn, créud do éirigh don Mháoisese, noch do threóraidh sinn as talamh na Héigipte.
41. Agus da rinneadar láogh ann sna laéthibhsin, agus do fhoráileadar íodhbairt don íodhail, agus do rinneadar gáirdeachus as oibrighthibh a lámh féin.
42. Agus dfill Día, agus tug sé íad do dhéanamh seirbhíse do shlúagh neimhe, do reir mar atá sgríobhtha a leabhar na bhfáigheadh, A thigh Israél, nar fhoraileabhair dhamhsa beathaidh mharbha agus iodhbartha ar féadh dhá fhichead blíadhan ar an bhfásach?
43. Achd, do ghlacabhair tábernacel Mhóloch, agus réult bhur Ndía féin Remphan, fíoghracha noch do rinneabhair chum a nadhra: ar a nadhbharsin áthrócha mé sibh don táobh a nunn don Bhábilóin.