17. Noch do thógbhadar súas, agus do fhéuchadar gach uile ghléus cabhartha, ag creasughadh na luinge fáoithe; deagla go mbuáilfedís a ngaineamh béo, agus ar léigean a séolta síos dóibh, do hiomchradh íad mar sin.
18. Agus ar mbeith dhúinn an lá na dhiaigh sin, dár dteilgean ó thoinn go toinn rés dóirm ro mhóir, do theilgeadar a nearruidhe amach;
19. Agus an treas lá do theilgeamar amach lé ar lámhuibh oirnéis na luinge féin.
20. Agus ar mbeith don ghréin agus do na réultaibh gan soillsiughadh dhúinn móráin do láethibh, agus ar luighe do sdóirim nár bheag orainn, rugadh uáinn gach uile dhóthchas cabhartha dá raibh aguinn ó sin amach.
21. Agus ar mbeith dhúinn a bhfad gan bíádh, do sheas Pól iona meadhon, agus a dubhairt sé, A fheara, do bhfearr dháoibh aire do thabhairt dhamhsa, agus gan sgáoileadh ó Chrétá, ionnus go seachónadh sibh an docharsa agus an dioghbháil.
22. Agus a nois guidhim sibh fá mheisnigh mhaith do bheith agaibh, óir ní chaillfidh éunduine agaibh a anum, achd an lúng amháin.
23. Oír do sheas aingeal Dé lér ab rís misi, agus dá ndéunuim serbhís, sa noidhche a nochd láimh rium,
24. Ag rádh, Na bíodh eagla ort, a Phóil; is éigean duit seasamh a lathair Shéasair: agus, féuch, do thiodhlaic Dia dhuit an mhéid shéolus maille riot.
25. Uime sin, a fheara, bíodh meisneach mhaith agaibh: óir creidimse Día, gurab amhluidh bhías sé mar a dubhradh leam.
26. Thairis sin, is éigeann dúinn búaladh fá oiléun áirighe.
27. Agus ar dteachd don cheathramhadh oidhche déug, ar mbeith dhúinn dar dteilgean ó thoinn go toinn ag Adriá, a dtimcheall mheadhóin oidhche do sháoileadar na mairnéulaidh go rabhadar bhfogus do thír éigin;
28. Agus ar léigean an luáidhe sios dóibh, fúaradar é na fhichíd fead ar dhoimhne: agus ar ndul as sin beagán dóibh, ar léigean an luáidhe síos arís dóibh, fúaradar é na chúig fheadaibhdéug.
29. Agus ar mbeith dhóibh eaglach fá bhúaladh fá ionadaibh garbha, ar dteilgean ceithre nancaireah ó dheireadh na luinge dhóibh, do bfearr léo go mbíadh an lá ann.
30. Agus ar mbeith do na mairnéulachaibh ar tí teitheamh as an luing, agus ar léigéan an bháid síos dóibh sa bhfairrge, mar do bhedís ar tí ancaireadh do shíneadh amach ó thosach na luinge,