3. Agus do dhéunuid síad na neithe so ribh, ar son nach aithne dhóibh an Tathair, ná misi.
4. Achd do labhuir mé na neithe so ribh, ionnus an tan thiocfas an uáir, go gcuimhnéochadh sibh gur innis mé dhíbh íad. Gidheadh níor innis mé dhíbh íad, do bhrigh go raibh mé féin aguibh.
5. Agus a nois atáim ag imtheachd chum an té do chuír úadh mé, agus ni fhíafruigheann éunduine aguibhse dhíom, Cá háit a dtéid tú?
6. Achd do bhrigh go ndubhairt mé na neithesi ribh, do lion dóbrón bhur gcroidhthe.
7. Gidheadh a deirim a nfírinne ribh, Is é bhur leas misi imtheachd: óir muna nimthighe mé, ní thiocfa an Comhfhurthaightheóir chugaibh; achd má imthighim, cuirfidh mé chugaibh é.
8. Agus an tan thiocfas sé, aigeóraidh sé an domhan a dtáobh peacuidh, agus ceirté, agus breitheamhnuis:
9. A dtáobh peacuidh, ar son nach ccreidid síad ionnamsa.
10. Agus a dtáobh ceirte, do bhrígh go bhfuílim ag dul dionnsuighe Mathar, agus ní fhaicfidhesi mé so súas;
11. A dtáobh breitheamhnuis, ar son go bhfuil úachdarán an tsáoghailsi ar na dhamnughadh.
12. Atá mórán agam fós ré rádh ribh, achd ní fhéudtaói a niomchar a nois.