4. A dubhairt áon dá dheisciobluibhsean, Iúdas Iscáriot mac Shimóin, noch do bhí ar tí eísion do bhrath,
5. Créd fá nar díoladh a nuinnementse ar thrí chéud pighinn, agus a dtabhairt do na bochduibh?
6. Gidheadh a dubhairt seision so, ní hé go raibh suim aige ann sna bochdaibh; achd ar son gur ghaduidhe é, agus gur ab aige do bhí an sparán, agus gur ab é diomchradh an ní do chuirthí ann.
7. Uime sin a dubhairt Iósa, Léig dhi: fá chomhair láethe madhluicthe do thaisgidh sé so.
8. Oír atáid na boichd bhur bhfarradh do gnáth; acht ní bhía misi do gnáth agaibh.
9. Agus do bhí a fhios ag cuid mhóir do na Iúdaidhibh go raibh sé ann sin: agus tangadar ní ar son Chríosd ámháin, achd do chum go bhfaicfidís Lásarus fós, noch do dhúisigh seision ó mharbhuibh.
10. Uime sin do rinneadar na hárdsagairt do chomhairle Lásarus fós do mharbhadh;
11. Do bhrígh gur imthiodar mórán do na Iúdaidhibh air a shonsan, agus gur chreideadar a Níosa.
12. Achd ar na mhárach mórán dáoine dá dtáinig chum an fhéusda, an tan do chuáladar go raibh teachd Iósa go Hiarusalém,
13. Do ghlacadar géuga pailme, agus do chuádar a mach do theagmháil air, agus do éighmheadar, Hosanna: As beannaighthe an té thig a nainm an Tighearna Rí Isráel.
14. Agus ar bhfagháil asail, Díosa, do shuidh sé air; mar ata sgríobhtha,