27. Do chluinid mo cháoirighsi mo ghúth, agus aithnighim iád, agus leanuid síad me:
28. Agus do bheirim an bheatha mharrthanach dhoibh; agus ni rachaid siád a mugha go bráth, agus ní fhúaideóchaidh eínneach as mo láimh iad.
29. Mathair, noch thug dhamhsa íád, as mó é ná na huile; agus ní fhéudann éinneach a bhfuadach as láimh Mathar.
30. Misi agus an Tathair as áon sinn.
31. Uime sin do thógbhadar na Iúduidhe cloche a rís, chum a gcaithte ris.
32. Do fhreagair Iósa iád, Do thaisbéun mé mórán doibreachnibh maithe dháoibh ó Mathair; cía aca obair air son a ngabhtháoi do chlochuibh oram?
33. Do fhreagair na Iúdaidhe é, ag rádh, Ní ar son oibre maithe ghabhmóid do chlochuibh ort; achd ar son blaispheíme; agus air son thusa, agus tú ad dhuine, go ndéunann tú Día dhiót féin.
34. Do fhreaguir Iósa iád; An né nach bhfuil sgríobhtha an bhur ndligheadhsa, A dubhairt misi, As déé sibh?
35. Má a dubhairt sé gur déé na dáoine úd, chum a dtaínig briathar Dé, agus nach éidir an sgriobtúir a sgáoileadh;
36. A nabartháoisi, ris an té do bheannuigh an Tathair, agus do chuir sé úadh air a tsáoghal, Do ní tú blaisphéime; do bhrigh go ndubhairt mé, Gur mé Mac Dé?