11. Mar as aithnigh dhíbh cionnas do bhímís ag teagasg agus ag furtachd agus ag guidhe gach aóin fó leith aguibh, amhail do dhéunadh athair ré na chloinn,
12. Ionnus go siubhalfadh sibh go cúbhaidh do Dhía, noch do ghoireas sibh chum a ríoghachda agus a ghlóire féin.
13. Ar a nadhbharsin bímídne mar an gcéudna gan sgur ag breith bhuídheachais ré Día, do bhrígh, ar ngabháil bhréithre Dé chuguibh noch do chúalabhair uáinne, gur ghabhabhair chuguibh é ní mar bhréithir dháonna, achd (do réir mar atá sé go fírinneach) mar bhréithir Dé, noch fós oibrigheas ionnuibhse an drung chreideas.
14. Oír a dhearbhráithre, do rinneadh dhíbhse, luch leanmhana eagluiseadh Dé nach átá a dtír Iúdaighe a Níosa Críosd: do bhrígh gur fhulaing sibh na neithe céudna ó bhur luchd éintíre féin, amhuil dofhuilngeadarsan ó na Iúduighibh:
15. Noch fós do chuir an Tighearna Iósa chum báis, agus na fáidhe do bhí aca féin, agus do tinne gérleanmhuin oruinne; agus nach dtaitneann ré Día, agus atá conntrárrdha do na huile dhaóinibh:
16. Ag toirmeasg oruinne labhairt ris na Cineadhachuibh chum a slánuighthe, chum bheith dhóibh ag sirlíonadh a bpeacuighibh: óir táinic a nfearg orrtha go síorruidhe.
17. Agus ar mbeith dhúinne, dealuighe ribh a dhearbhráithre, ar feadh tamuill bhig a bpearsuinn, ní a gcroídhe, as móide do rinneamar dithcheall é chum bhur naighthe dfaicsin maille ré hiomad míana.
18. Uime sin bá mían rinn teachd chuguibh, riumsa Pól go háirighe,) uáir no dhó; achd do chuir Sátan toirmeasg oruinn.
19. Oír créd í ar muinighin, nó ar ngáirdeachas, no ar gcoróin ghlóire? A né nach sibhse íad a bhfíadhnuise ar Dtighearna Iósa Críosd agá theachd?
20. As sibh go deimhin ar nglóir agus ar ngáirdeachas.