7. Oír ní cóir don fhior a cheann dfolach, do bhrígh gur ab é iomháígh ghlóire Dé é: achd a sí an bhean glóir an fhir.
8. Oír ní ón mhnáoi an fear; achd ón fhior an bhean.
9. Oír ní ar son na mná do crúthuigheadh an fear; achd an bhean ar son an fir.
10. Uime sin is cóir don mhnáoi folach do bheith ar a ceann ar son na naingeal.
11. Gidheadh ní bhfuil an fear a néugmhais na mná, ná an bhean a néugmhais a nfir, sa Dtighearna.
12. Oír amhail mar is ón bhfear an bhean, mar an gcéúdna as tríd an mnáoi an fear; achd is ó Dhía na huile neithe.
13. Measaidh ionnuibh féín: an cubhaidh do mhnáoi gan folach ar a ceann Día do ghuidhe?
14. A né nach bhfuil an nádúr féin dá theagusg dhíbh, gur nár dfior gruág fhada do bheith air?
15. Gidheadh dá raibh grúag fada ar mhnáoi, as glóir dhí é: óir is mar fholach tugadh a grúag dhi.
16. Achd ma bhíonn éanduine cóinntinneach, ní bhfuil a leithid sin do ghnás aguinne, nó ag eagluisibh Dé.
17. Agus agá fhoillsiughadh so dhamh ní mholaim sibh, fá theachd a gceann a chéile dhibh ní chum bhur leasa, achd chum bhur naimhleasa.
18. Oír ar tús, ar gcruinniughadh dhíbh a gceann a chéile sa neagluis, do chluinim go mbíd siósmadha eadruibh; agus creidim é a ccáil.
19. Oír is éigin fós eiriceachd do bheith bhur measgsa, chum na druinge atá dearbhtha eadruibh bheith follus.
20. Uime sin ar gcruinniughadh dhíbh a gceann a chéile ann éan ait, ní hé sin suipéir an Tighearna do chaitheamh.