1. Tuilleadh eile fós, a dhearbhraithreacha, ní háill leam bheith dhíbh ainbhfeasach, go rabhadar ar naithre uile fáoi an néul, agus go ndeachadar uile thríd a nfairrge:
2. Agus gur baisdeadh íad uile lé Máoisi sa néull agus sa bhfáirrge;
3. Agus gur itheadar uile áon bhíadh amháin sbioradálta;
4. Agus gur ibheadar uile dáoindigh amháin sbioradálta: oír do ibheadar don Charruic sbioradálta do lean íad: agus dob í an Charruic sin Críosd.
5. Achd ní raibh Dia réidh re mórán aca: óir do sgriosadh íad sa bhfásach.
6. Atáid na neithesi a nois na néisiompláiribh aguinne, ionnus nách bíadh fonn droichneithe orainne, amhail do bhí orrthasan fós.
7. Uime sin na bíghídhsi bhur luchd iodhaladhruigh, mar do bhí dream acasan; amhail atá sgríobhtha, Do shuigh an pobal síos chum ithe agus ibhthe, agus do éirgheadar na seasamh chum súgartha.
8. Agus ná déanaimne sdríopachas, amhuil do rinneadar cuid acasan, agus do tuiteadar a néunló trí mhíle fhichiot pearsa.
9. Agus ná cuireamne cathughadh ar Chríosd, amhuil ceadna do chuireadar cuid acasan, agus do sgriosadh íad ré haithreachaibh neimhe.
10. Agus na déunaudhsi munmhur, amhuil do rinneadar acasan, agus do sgriosadh íad ris an sgriosdóir.
11. Agus tárla na neíthesi uile dhóibhsion ná neisiompláraibh: agus is chum fógartha do thabhairt dúinne ar a rug deireadh an domhuin, do sgriobhadh íad.
12. Uime sin an tí sháoileas bheith na sheasamh tugadh aire ris féin deagla go bhfuigheadh sé leagadh.
13. Ní thárla cathughadh ar bith dhíbh achd an cathughadh leanus gach áon: agus atá Día fírinneach, nách bhfuileóngaidh cathúghadh do chur oraibh ós cionn bhur neirt; achd do dhéuna sé slighe imtheachd dhíbh ann sa gcathúghadh, ionnus go madh éidir libh a iomchar.
14. Ar a nadhbharsin, a dhearbhráithre grádhacha, seachnaidh iodhaladhradh.
15. Labhruim, mar laibheóruinn ré dáoinibh tuigsionacha; beiridh féin breith air a ní labhruim.
16. A né nach é cumáoin fhola Chríosd, cupán na mbeannachd do níomáoidne do bheannughadh? A né nách é cumáoin choirp Chríosd, an tarán bhrismíd?
17. Oir as áonarán agus áonchorp sinne, bíodh go bhfuilmíd morán: do bhrígh go nglacmáoid uile ar gcuid déunarán.
18. Tabhruidh aire re Hisraél do réir na feóla: a né nách bí cuid ronna don naltóir ag an druing itheas na hiódhbartha?
19. Uime sin créud a deirim? a né go bhfuil éifeachd sa niodhail, nó go bhfuil éifeachd sa ní íodhbarthar diodhaluibh?
20. Achd a deirim, gur do dhiabhlaibh iodhbruid na Cineadhacha, na neithe íodhbruid síad, agus nach do Dhía: agus ní háill leam cumann do bheith aguibhsi ris na diabhluibh.
21. Ní héidir libh cupán an Tighearna díbhe, agus cupán na ndeamhan: ní héidir libh comhruinn bhuird an Tighearna dfagháil, agus bhuird na ndeamhan.
22. An bhfuilmíd ag brosdughadh an Tighearna chum feirge? an treisi linne na leision?
23. Atáid na huile neithe dlisdeanach dhamh, gidheadh ní bhfuilid uile tarbhach: atáid na huile neithe dlisdeanach dhamh, gidheadh ní fhollamnuighid uile.
24. Nár ab é a ní bheanus ris féin shírfeas neach ar bith, achd síreadh gan áon a ní rachus a sochar da chomharsuin.
25. Ithidh, gach ní reachthar sa margadh, gan cheisd ar bith do tháoibh coinnsiáis.
26. Oir as leis an Dtighearna an talamh, gon a líonmhaireachd.
27. Agus dá dtugaidh éunnduine don druing atá gan chreideamh, cuireadh dhíbh agus go mádh toil libh dul rin; íthidh gach ní churthar bhur bhfíadhnuisi, gan cheisd ar bith do chur do tháobh coinnsiáis.
28. Gidheadh dá nabrudh éunnduine ribh, Is diodhaluibh do híodhbradh so, ná híthidh é ar son an tí do fhiollsigh dhíbh é, agus ar son coinnsiáis: oír as leis an Tighearna an talamh, gon a líonmhaireachd:
29. Agus ní hé do choinnsiás a deirim, achd choinnsías an duine eile sin: oir créud fá a ndaimeóntáoi mo sháoirsise ré coimmsías dhuine eíle?
30. Agus más tré ghrás Dé ránntar riomsa é, créud fá labharthar go holc oram ar son a neithe fá dtugam buidheachas?
31. Uime sin mas íthe, nó ibhe dháoibh, nó gidh bé ar bith ní do ní sibh, go madh chum glóire Dé dhéana sibh na huile neithe.
32. Ná tábhruidh adhbhar oilbhéime do na Iúduigheadhaibh, ná do na Gréugachaibh, ná deagluis Dé:
33. Do réir már do nímse toil gach áoin sna huile neithibh, agus ní díarraidh eudála dhamh féin, achd do mhorán, chum a slánaighthe.