22. Do bhrígh nar chreidiodar a Ndía, agus nar chuireadar a ndóigh iona shlánughadh:
23. Gidh gur aithin sé do na néulluibh ó náird a núas, agus gur fhoscuil doirse nimhe,
24. Agus gur fhear orra manna re ithe, agus go ttug sé arbhar ó neamh dhóibh.
25. Do ith an duine aran na naingeal: do chuir sé a ndíol bídh chuca.
26. Thug sé air an ngaóith a noir gabháil thort is neamh: agus re na chumhachda thug sé a steach an gháoth a ndeas.
27. Agus dfear sé feóil orra mar luáithreadh, agus éanlaith sciathánach mar ghaineamh na fairge:
28. Agus thug orra a tuitim a meadhón an champa, a ttimchioll a ionad comhnuidhe.
29. Mairsin a dúadar, agus do bhadar sáitheach go lor: óir thug sé dhóibh a mían féin;
30. Ní dhéarnadh fós coimhigheach íad óna nainmhíanuibh féin. Do bhí a mbíadh fós iona mbéul,
31. A núair tháinic fearg Dé orra, agus do mharbh da ndáoinibh méithe, agus do leag síos rogha oigfhear Israel.
32. Thairis so uile do pheacuigheadar fós, agus níor chreidiodar ar son a ionganta.
33. Agus do chaith sé a láethe a ndíomháoineas, agus a mblíadhna a mbuáidhreadh.
34. A nuáir do mharbh sé íad, is annsin do shiriodar é: agus dfilliodar agus do shireadar Día go moch,
35. Agus do chuimhnigheadar gur bé Día a ccarruic, agus an Día láidir a bhfúascaltóir.
36. Agus do rinneadar spleadha ris re na mbéul, agus bréaga re na tteangaidh.
37. Acht ní raibh a ccroidhe leis, agus ní rabhadar fírinneach ann a chunnradh.