10. Do bheir tú oruinn iompógh ón namhaid: agus an luchd fhúathuighios sinn do níd éadáil dóibh féin.
11. Do bheir tú sinn amhuil mineallach mar bhíadh; agus spréighe tú sinn a measc na ngeinteadh.
12. Reaca tú do dhaóine air néimhní, agus ní mhéaduigheann tú ó a lúach.
13. Do ní tú scannail dar ccomharsanuibh dhínn, tarcuisne agus magadh don luchd atá fá ccuáirt ar ttimchioll.
14. Do ní tú seanfhocal dínn a measc na ngeinteadh, crothadh cinn a measc na bpoibleach.
15. Atá mo náire ós mo choinne ar feadh an laói, agus dfoluigh náire maighthe mé.
16. Ó ghuth an cháintéora agus an scannluighthéora; ó aghaidh na námhad agus an dioghaltaigh.
17. Tháinig so uile oruinn; gidheadh níor dhearmadamar thusa, agus ní dhearnamar míochoinghioll a naghaidh do chonnartha.
18. Níor iompoigh ar gcroidhe air a ais agus níor chláon ar ccoiscéime ód shlighe;
19. Máta gur bhrúigh tú sinn a nionad na ndragún, agus gur fholuigh tú sinn le scáile an bháis.
20. Má dhearmadamar ainm ar Ndé, agus gur leathnuigheamar ó chéile ar lámha chum Dé choimhthighe;
21. Nach spionfaidh Día so amach? óir is aithne dhó neithe foluightheacha an chroidhe.
22. Aseadh, ar do shonsa marbhthar sinn go láetheamhuil; meastar sinn mar chaorchuibh chum a náir.
23. Múscail, créd fa ccodlann tú, a THIGHEARNA? eirigh, ná tréig sinn go bráth.
24. Cred fa gceilionn tú do ghnúis, a ndeana tú dearmad dar mbuáidhreadh agus dar sárughadh?
25. Oír do cláonadh ar nanam síos chum an luaithrigh: ceangluidh ar mbolg don talamh.
26. Eírigh ad chabhair dhuinne, agus fúasgail sinn ar son do thrócaire.