44. Is ón diabhal, mar athair, sibhseagus is iad mianta bhur n‑athara theastaíonn uaibh a dhéanamh.Ba dhúnmharfóir é siúd ó thús,agus níor sheas sé san fhírinne,mar níl aon fhírinne ann.Nuair a labhraíonn sé an bhréaglabhraíonn sé as a stór féin,mar is bréagaire éagus is é athair an bhréagaire é.
45. Ach de bhrí go labhraímse an fhírinne,ní chreideann sibhse mé.
46. Cén duine agaibha dhéanfaidh mé a chiontú in éagóir?Má labhraím an fhírinne,cén fáth nach gcreideann sibh mé?
47. An té is ó Dhia, éisteann sé le briathra Dé.Is é fáth nach n‑éisteann sibhse,de bhrí nach ó Dhia sibh.”
48. D'fhreagair na Giúdaigh agus dúirt siad leis: “Nach bhfuil an ceart againn nuair a deirimid gur Samárach thú agus go bhfuil deamhan ionat?” D'fhreagair Íosa:
49. “Níl aon deamhan ionam,ach tugaim onóir do m'Athairagus tugann sibhse easonóir dom.
50. Ní ag lorg mo ghlóire féin atáim;tá Neach a lorgaíonn m'onóir agus a thugann breith.
51. Amen, Amen, a deírim libh,má choinníonn aon duine mo bhriatharsaní fheicfidh sé bás choíche.”
52. Dúirt na Giúdaigh leis: “Tá a fhios againn anois go bhfuil deamhan ionat. Tá Abrahám marbh agus na fáithe agus deir tusa: ‘Má choinníonn aon duine mo bhriatharsa, ní bhlaisfidh sé bás choíche.’
53. An ea gur mó thusa ná ár n‑athair Abrahám atá marbh? Agus na fáithe freisin, tá siad marbh. Cé tá tú a dhéanamh díot féin?”
54. D'fhreagair Íosa:“Dá mbeinn féin do mo ghlóiriú féin,ba neamhní mo ghlóir.Is é m'Athair a dhéanann mé a ghloiriú,an té a ndeir sibhse mar gheall air:‘Is é ár nDia é.’