4. “A mháistir, rugadh ar an mbean seo i gcoir féin an adhaltranais.
5. D'ordaigh Maois dúinn sa dlí bás a imirt ar a leithéidí seo le clocha. Cad deir tú más ea?”
6. Dúirt siad an chaint sin á phromhadh, chun go mbeadh rud éigin acu le cur ina leith. Ach chrom Íosa síos agus thosaigh sé ag scríobh lena mhéar ar an talamh.
7. Ós rud é nach ndeachaigh aon stad orthu ach á cheistiú, d'éirigh sé suas agus dúirt leo: “An duine agaibh atá gan pheaca, bíodh sé ar an gcéad duine ag caitheamh clocha léi.”
8. Agus chrom sé síos arís agus bhí ag scríobh ar an talamh.
9. Arna chlos sin dóibh d'imigh siad leo ina nduine is ina nduine ag tosú leis na seanóirí, agus ag dul síos go dtí deireadh; agus fágadh Íosa ina aonar agus an bhean ina seasamh i lár baill.
10. D'éirigh Íosa suas agus dúirt sé léi: “A bhean, cá bhfuil siad? Nár dhaor aon duine thú?”
11. “Ní dhearna aon duine, a dhuine uasail,” ar sí. Dúirt Íosa léi: “Ná ní dhaoraimse thú ach oiread. Imigh leat agus ná déan peaca arís as seo amach.”]
12. Labhair Íosa leo arís más ea:“Is mise,” ar sé, “solas an tsaoil.An té a leanfaidh mise,ní shiúlfaidh sé sa dorchacht,ach beidh aige solas na beatha.”
13. Dúirt na Fairisínigh leis ansin: “Tá tú ag tabhairt fianaise i do thaobh féin; níl d'fhianaise iontaofa.”
14. D'fhreagair Íosa:“Cé go bhfuil mé ag tabhairt fianaise i mo thaobh féin,is iontaofa í m'fhianaise,óir is eol dom cad as ar tháinig méagus cá bhfuil mo thriall.Ach ní eol daoibhsecad as ar tháinig ménó cá bhfuil mo thriall.
15. Tugann sibhse breith de réir na colainne;ní thugaimse breith ar aon duine.
16. Má thugaimse breith, is cóir í mo bhreith,óir ní i m'aonar atáim,ach mé féin agus an tAthair a chuir uaidh mé.
17. Agus tá sé scríofa in bhur ndlígo bhfuil fianaise beirte iontaofa.