12. lasta óir ná airgid, ná cloch lómhar, ná péarlaí, lasta línéadaigh mhín ná éadaigh chorcra, ná síoda, ná scarlóide, ná aon adhmad cumhra, ná aon ghréithe eabhair ná adhmaid mhórluaigh, ná práis, ná iarainn, ná marmair;
13. ná aon chainéal, ná spíosraí, ná musc, ná miorr, ná túis; ná fíon, ná ola, ná plúr mín, na cruithneacht, ná stoc, ná caoirigh, ná capaill, ná carbaid, ná daoráin - anamacha daoine is é sin.
14. “Tá fómhar mór mhiangas d'anama éalaithe uait.Tá imeacht gan teacht déanta ag do shólaistí agus ag do ghalántacht go léir.”
15. Ceannaitheoirí na nithe seo, an lucht a rinne saibhreas tríthi, beidh siad ina seasamh i bhfad amach uaithi le heagla a peannaide agus iad ag caoi agus ag olagón,
16. á rá:“Is mairg di, is mairg don chathair mhór,í siúd a bhí gléasta i línéadach mín, i gcorcra is i scarlóid,agus órmhaisithe le hór agus le cloch lómhar agus le péarlaí.
17. Óir in aon uair amháin scriosadh an saibhreas sin uile.”Agus gach captaen farraige, agus cách a sheolann ar muir, agus mairnéalaigh, agus an dream a shaothraíonn a mbeatha ar farraige, sheas siad i bhfad amach
18. agus chaoin siad go hard nuair a chonaic siad deatach a tóiteáin á rá: “An raibh leithéid eile na cathrach móire ann?”
19. Agus chaith siad luaithreach ar a gceann agus ghoil siad go hard ag caoineadh is ag olagón:“Is mairg di, is mairg don chathair mhór,mar ar chruinnigh lucht na loingeas go léir ar muir saibhreas de bharr a rachmais;in aon uair amháin scriosadh í.
20. A fhlaitheasa, a naomha, agus a aspala agus a fháithe,bíodh lúcháir oraibh dá barr.Óir thug Dia a bhreith uirthi, breith ar bhur son.”
21. Ansin thóg aingeal tréan carraig mar lia mór bró agus chaith sé isteach san fharraige í á rá:“Mar sin is ea a theilgfear an Bhablóin, an chathair mhór, chun láir d'aon iarracht,gan fáil uirthi feasta.
22. Agus ní chloisfear a thuilleadh ionatceol na gcruitirí, ná na gcantairí,ná na bpíobairí ná na dtrumpadóirí.Ní bheidh ceardaí aon cheirde,le fáil ionat a thuilleadh;ná ní bheidh glór an mhuilinnle clos ionat feasta.
23. Ná ní shoilseoidh solas lóchrainnionat a thuilleadh;ná ní bheidh guth fir ná mná céilele cloisteáil ionat feasta.Óir ba iad do mhangairí flatha an domhain;agus mealladh na ciníocha go léir le d'asarlaíocht.
24. Fuarthas inti fuil na bhfáithe agus na naomh go léiragus a bhfuil úd uile a básaíodh ar talamh.”