14. Is eol duit, a mháistir, go bhfuil mé geanmnaí,mar nach raibh cuid agam d'aon fhear riamh.
15. Níor shalaigh mé m'ainm féinná ainm m'athar ach oiread i dtír mo dheoraíochta.Is mise aon iníon amháin m'atharagus níl aon oidhre eile air ach mé.Níl aon ghaol fola ná fear muinteartha aigea gcoinneoinnse mé féin beochun bheith i mo bhean chéile aige ar ball;cheana féin cailleadh seachtar fear céile orm;cad chuige, mar sin, a gcaithfidh mé fanacht beo?Mura mian leat, a Thiarna, mé bás a fháil,déan trócaire orm agus ná cloisim asachán á chaitheamh liom feasta.”
16. Ag an am sin díreach éisteadh le guí na beirte i láthair Dia na glóire.
17. Is amhlaidh a chuir sé Rafael uaidh chun an bheirt a leigheas: chun na spotaí bana a bhaint de shúile Thóibít ionas go bhfeicfeadh sé solas Dé lena shúile cinn agus chun Sárá, iníon Raguéil, a thabhairt do Thóibias, mac Thóibít, mar bhean chéile agus chun an drochdheamhan, Asmódaes, a dhíbirt aisti; mar bhí sé de cheart ag Tóibias í a fháil thar aon duine eile dóibh siúd a bhí ag tnúth lena pósadh.
18. An nóiméad céanna ar chas Tóibít isteach ina theach féin ón gclós, tháinig Sárá, iníon Raguéil, anuas ón seomra uachtair.