3. Ná cuir le trioblóidí fhear na feirge,agus brostaigh le do dhéirc don bhacach.
4. Ná diúltaigh an té a dhéanann achainí chugat ó umar na haimléise;agus ná tabhair an t‑eiteachas don bhochtán.
5. Ná hiompaigh do shúil ón duine atá i ngátar,agus ná tabhair leithscéal d'aon duine mallacht a chur ort;
6. Óir, má chuireann duine mallacht ort le barr seirfin chroí,tabharfaidh a chruthaitheoir cluas dá urnaí.
7. Tuill cion an chomhthionóil,agus crom do cheann go humhal d'fhear an údaráis.
8. Tabhair cluas don bhocht,agus freagair é go síochánta cneasta.
9. Fuascail as láimh an ghéarleantóra an té ar a bhfuil sé ag luí;ná bí suarach ag tabhairt breithiúnais;
10. Bí i d'athair ag na dílleachtaí,agus chomh maith le céile dá máthair;beidh tú mar mhac leis an Té is Airde,agus tabharfaidh sé grá duit thar mar a dhéanfadh do mháthair.
11. Tugann an eagna ardú céime dá clann mhac féin,agus fóireann sí ar an muintir a lorgann í.
12. An té a bhfuil grá aige di, tá grá aige don bheatha;an mhuintir a chuardaíonn í go dícheallach, líonfar le háthas iad.
13. An té a chloíonn léi, tabharfar gradam dó mar oidhreacht,agus cibé áit ina rachaidh sé, cuirfidh an Tiarna an rath air.
14. Na daoine a bhíonn ag seirbhís di, is ar an Aon Naofa a dhéanfaidh siad freastal,agus tá grá ag an Tiarna dóibh siúd a bhfuil grá acu di.
15. An té a bhíonn umhal di, tugann sé breith uaidh [mar is cóir];an té a thugann aird uirthi, mairfidh sé slan ó bhaol.
16. Má chuireann sé é féin faoina coimirce, gheobhaídh sé í mar oidhreacht;agus beidh seilbh ag a shliocht uirthi go deo.
17. Óir, fiú má sheolann sí é feadh conairí cama i dtosach báire,agus go gcuireann sí eagla agus lagmhisneach air,í ag crá a chroí le teagasc -nó go mbíonn iontaoibh aici as -agus á phromhadh lena reachtanna,