12. An té a bhfuil grá aige di, tá grá aige don bheatha;an mhuintir a chuardaíonn í go dícheallach, líonfar le háthas iad.
13. An té a chloíonn léi, tabharfar gradam dó mar oidhreacht,agus cibé áit ina rachaidh sé, cuirfidh an Tiarna an rath air.
14. Na daoine a bhíonn ag seirbhís di, is ar an Aon Naofa a dhéanfaidh siad freastal,agus tá grá ag an Tiarna dóibh siúd a bhfuil grá acu di.
15. An té a bhíonn umhal di, tugann sé breith uaidh [mar is cóir];an té a thugann aird uirthi, mairfidh sé slan ó bhaol.
16. Má chuireann sé é féin faoina coimirce, gheobhaídh sé í mar oidhreacht;agus beidh seilbh ag a shliocht uirthi go deo.
17. Óir, fiú má sheolann sí é feadh conairí cama i dtosach báire,agus go gcuireann sí eagla agus lagmhisneach air,í ag crá a chroí le teagasc -nó go mbíonn iontaoibh aici as -agus á phromhadh lena reachtanna,
18. Seolfaidh sí ar ais é ar an mbóthar díreach ar deireadh thiar,cuirfidh lúcháir air,agus ligfidh leis a cuid rúin.
19. Ach má théann sé ar seachrán, tréigfidh sí é,agus fágfaidh sí i muinín na cinniúna é.
20. A mhic, bí ag faire na faille, agus seachain an t‑olc,agus ná tabhair náire anama duit féin.
21. Óir tá náire ann a ghineann an peaca,agus tá náire ann ar glóir agus gnaoi í.
22. Ná déan leathchuma ar dhuine, rud a mbeifeá thíos leis;agus ná bí ag lútáil le haon duine, rud a mhillfeadh thú.
23. Ná diúltaigh labhairt in am an ghátair;[agus ná ceil d'eagna].
24. Óir aithnítear an eagna ón mbriathar,agus an t‑oideachas ó fhocail an bhéil.
25. Ná bréagnaigh an fhírinne,ach bíodh scáth ort toisc d'aineolais.
26. Ná bíodh náire ort do pheacaí a admháil,agus ná bí ag dréim le tuile na habhann.