14. Mar guífidh siadsan freisin chun an Tiarna,le go gcuirfeadh sé faoiseamh ar a gcumas,agus leigheas leis an mbeatha a chaomhnú.
15. An té a pheacaíonn i láthair a chruthaitheora,go dtite sé faoi chúram lia.
16. Titeadh de dheora, a mhic ó, ar son an mhairbh,agus cuir ceann ar an gcaoineadh lena thaispeáint gur goirt é do chumha;cuir a chorp faoi chlár leis an ómós is dual dó,agus ná déan faillí ina uaigh.
17. Bíodh do ghol go goirt agus d'olagón géar;comhlíon an caoineadh mar is dual don mharbh,ar feadh lae nó dhó le heagla casaoide,agus ansin glac le sólás de bharr do bhróin;
18. Óir d'fhéadfadh bás a theacht ón mbrón,agus cuireann brón an chroí as don neart.
19. Maireann brón leis an donasagus goilleann saol ainnis ar an gcroí.
20. Ná scaoil an dólás isteach i do chroi,ach tiomáin chun siúil é, ag cuimhneamh duit ar do chríocha déanacha.
21. Ná déan dearmad de nach bhfuil filleadh i ndán;ní fhóireann tú ar an marbh, agus déanann tú díobháil duit féin.
22. “Cuimhnigh ar mo chinniúint; is mar sin a bheidh i do chás féin;inné mise, inniu tusa.”
23. Nuair a théann an marbh chun suain téadh a chuimhneachán chun suain chomh maith;glac le sólás ina thaobh nuair a imíonn an dé as.
24. Tá eagna an scríobhaí ag brath ar shaoire ó obair;an té atá ar bheagán cúraim, éireoidh sé eagnaí.
25. Conas a d'éireodh fear an chéachta eagnaí,agus gurb é sá an bhroid a ábhar maite,go seolann sé ba agus go mbíonn sé gafa ina mbun,agus gur eallach amháin a ábhar cainte?