16. Déarfaidh an daoi: “Níl cara agam,agus níl aon bhuíochas orm de bharr mo dheabhearta;
17. An mhuintir a itheann [mo] chuid aráin, tá teanga shuarach acu”;nach iomaí duine a dhéanann fonóid faoi, agus nach minic!
18. Is fearr tuisle ar an tsráid ná tuaiplis ar an teanga;mar sin a thagann tubaiste sa mhullach ar dhroch-dhaoine gan mhoill.
19. Fear tútach, is cuma é nó scéal á insint in antráth,agus á reacadh gan stad ag aineolaigh.
20. Faigheann seanfhocal ó bhéal daoi an diúltú,mar nach san uain cheart a deir sé é.
21. An té a gcoisceann an bhochtaine air peaca a dhéanamh,ní bhíonn aon bhuaireamh aigne air nuair a ligeann sé a scíth.
22. An té a ídíonn é féin le barr náire,déanann sé amhlaidh ar son tuairim duine bhaoth.
23. An té a thugann gealltanas do chara trí náire,déanann sé namhaid dó féin in aisce.
24. Máchail ghránna ar dhuine an t‑éitheachach bíonn sé i gcónaí ar bhéal na n‑ainbhiosán.
25. Is fearr gadaí ná bréagaire buan;ach tá an tubaiste i ndán dóibh araon.
26. Is gránna é nós an bhréagaire,agus ní scarann a náire leis go brách.
27. Cuireann an saoi é féin chun cinn lena bhriathra;tabharfaidh an duine ciallmhar taitneamh do fhlatha.
28. An té a shaothraíonn an talamh, beidh fómhar fial aige; 29 agus an té a thugann taitneamh do fhlatha, maithfear a choir dó.
29. Déanann bronntanais agus tabhartais súile na saoithe a dhalladh,agus múchann siad gearáin mar a dhéanfadh pusachán.
30. Eagna faoi cheilt nó ciste i bhfolach -cén tairbhe ceachtar díobh?
31. Is fearr an té a cheileann a bhaoisná an té a cheileann a ghaois.