19. Bíonn na hasail fhiáine mar sheilg ag na leoin san fhásach,mar an gcéanna a bhíonn na boicht á bhfiach ag lucht an tsaibhris.
20. Is gráin leis an uaibhreach an umhlaíocht,agus is gráin leis an saibhir an bocht sa tslí chéanna.
21. Nuair a bhaintear tuisle as an duine saibhir, faigheann sé taca óna chairde;nuair a leagtar an bochtán, brúnn a chairde as an tslí é.
22. Nuair a shleamhnaíonn an fear saibhír bíonn a lán réidh le breith air;nuair a labhraíonn sé ráiméis, déanann siad é a chosaint;nuair a shleamhnaíonn an bochtán, cuirtear milleán air;fág go labhraíonn sé le ciall, ní thugtar áit dó.
23. Labhraíodh an duine saibhir, agus bíonn cách ina dtost,agus molann siad a chaint go hard na spéire;labhraíodh an duine bocht, agus deir cách: “Cé hé siúd?”agus má bhaintear tuisle as, buailtear cos air.