20. Tá maoin luachmhar agus ola i dteach an duine chríonna,ach déanfaidh an t‑amadán é a alpadh.
21. An té a théann sa tóir ar an gcóir agus ar an gcineáltas,beidh idir bheatha agus chóir agus onóir aige.
22. Dhéanfadh an duine críonna dúnfort na ngaiscíoch a dhreapadh,agus an daingean as a mbíonn a muinín a scartadh.
23. An té a chuireann smacht ar a bhéal agus ar a theanga,seachnaíonn sé tubaiste.
24. Scigire a thugtar ar fhear an uabhair is an díomais,agus bíonn éirí in airde ina iompar.
25. Is trúig bháis don leisceoir a ainmhian féin,mar ní áil lena lámha aon bheart a dhéanamh.
26. Bíonn saint gan staonadh ar fhear an oilc,ach ní théann aon stad ar an bhfíréan ach ag dáileadh gan doicheall.
27. Níl ach gráiniúlacht in íobairt na n‑urchóideach,agus is mó ná sin is amhlaidh é nuair is le drochintinn í.