28. Lig sé anuas i lár a gcampa iadar gach taobh thart timpeall a mbothanna.
29. D'itheadar a sáith, dá bhrí sin,óir thug sé dóibh gach a raibh uathu.
30. Ach ní mó ná gur sásaíodh a mian dóibhagus an bia ina mbéal go fóill
31. nuair a d'éirigh fraoch Dé ina n‑éadan,is gur leag sé ar lár a dtréanfhir,is gur threascair sé fíorscoth Iosrael.
32. Dá ainneoin sin uile pheacaigh siadagus níor chreid siad a éachtaí iontacha
33. gurb uime a scrios sé a laethantaagus a chuir deireadh lena ré go tobann.
34. Nuair a thugadh sé a n‑ár bhídís á lorgag iarraidh Dé le fonn is le dúthracht.
35. Chuimhnídís gurbh é Dia a gcarraig‘s gurbh é an Dia is Airde a d'fhuascail iad.
36. Ní bhídís ach á bhladaráil lena mbéalagus ag insint bréag lena dteanga,
37. óir ní raibh siad dílis ó chroí dóná ní dhearna siad a chonradh a chomhlíonadh.
38. Mar sin féin, toisc é bheith trócaireachmhaitheadh sé a bpeaca, gan iad a scriosadh.Is minic a chuir sé srian lena fheargagus nár lig sé a racht amach orthu.
39. Ba cuimhin leis nach raibh iontu ach daoine;anáil a ghabhann seacha gan casadh.
40. Nach minic a bhí siad easumhal dó san fhásach,go ndearna siad a chrá san uaigneas.
41. Chuir siad cathú ar Dhia arís eileagus chiap Neach Naofa Iosrael.
42. Níor chuimhin leo feasta a ghníomharthaná an lá a shaor sé óna naimhde iad,
43. nuair a d'oibrigh sé a éachtaí, san Éigipt,a mhíorúiltí ar mhachaire Zoan;