22. de bhrí nár chreid siad i nDiaagus nár chuir siad a ndóchas ina chúnamh.
23. D'aithin sé do néalta neimheagus d'oscail sé doirse na spéire;
24. d'fhear sé anuas orthu manna le hitheagus bhronn sé bia ó neamh orthu.
25. D'ith an duine arán na n‑aingealóir thug sé flúirse bia dóibh.
26. Chuir sé an ghaoth anoir ó neamh chucuagus mhúscail an ghaoth aneas lena chumhacht.
27. D'fhear sé orthu feoil mar dheannachagus éanlaith mar ghaineamh na trá.
28. Lig sé anuas i lár a gcampa iadar gach taobh thart timpeall a mbothanna.
29. D'itheadar a sáith, dá bhrí sin,óir thug sé dóibh gach a raibh uathu.
30. Ach ní mó ná gur sásaíodh a mian dóibhagus an bia ina mbéal go fóill
31. nuair a d'éirigh fraoch Dé ina n‑éadan,is gur leag sé ar lár a dtréanfhir,is gur threascair sé fíorscoth Iosrael.
32. Dá ainneoin sin uile pheacaigh siadagus níor chreid siad a éachtaí iontacha
33. gurb uime a scrios sé a laethantaagus a chuir deireadh lena ré go tobann.
34. Nuair a thugadh sé a n‑ár bhídís á lorgag iarraidh Dé le fonn is le dúthracht.
35. Chuimhnídís gurbh é Dia a gcarraig‘s gurbh é an Dia is Airde a d'fhuascail iad.
36. Ní bhídís ach á bhladaráil lena mbéalagus ag insint bréag lena dteanga,
37. óir ní raibh siad dílis ó chroí dóná ní dhearna siad a chonradh a chomhlíonadh.
38. Mar sin féin, toisc é bheith trócaireachmhaitheadh sé a bpeaca, gan iad a scriosadh.Is minic a chuir sé srian lena fheargagus nár lig sé a racht amach orthu.
39. Ba cuimhin leis nach raibh iontu ach daoine;anáil a ghabhann seacha gan casadh.
40. Nach minic a bhí siad easumhal dó san fhásach,go ndearna siad a chrá san uaigneas.