8. D'éirigh na sléibhte agus d'ísligh na gleanntachun an ionaid a cheap tú dóibh.
9. Chuir tú teorainn leo nár chead dóibh dul thairsti,sula bhfolaidís an talamh as úire.
10. Cuireann tú toibreacha ag brúchtadh isteach sna haibhneacha;agus sníonn siad idir na sléibhte.
11. Tugann siad deoch d'ainmhithe an mhachaire;agus múchann na hasail allta a dtart iontu.
12. Cónaíonn éanlaith an aeir ar a mbruacha;agus iad ag ceiliúradh i measc na gcraobhacha.
13. Uiscíonn tú na sléibhte ó d'áras cónaithe;líontar an talamh de thoradh do shaothair.
14. Cuireann tú an féar ag fás don bhólacht,agus luibheanna ar mhaithe leis an duinechun go mbaine sé arán as an talamh,
15. agus fíon a chuireann áthas ar an duine,d'fhonn aoibh a chur ar a aghaidh le hola,agus a chroí a neartú le harán.
16. Tá crainn an Tiarna lán de shúlach;na crainn chéadair a phlandaigh sé sa Liobáin.
17. Is iontu a dhéanann na héin a neadacha;agus neadaíonn an chorr bhán sa chrann giúise.
18. Na sléibhte is dídean do na gabhair allta;agus bíonn na broic i bhfolach sna creaga.
19. Rinne tú an ghealach chun na séasúir a fhógairt;is eol don ghrian tráth a turnaimh.
20. Leathann tú an dorchacht go mbíonn ina oíche,agus go mbíonn ainmhithe uile na coille ar a seilg -
21. Na coileáin leoin ag búiríl chun a gcreiche,is iad ag éileamh a gcoda ar Dhia.