7. Nuair a d'fhill clann Iosrael ón eirleach, ghabhadar a raibh fágtha; fuair na bailte agus na sráidbhailte ar na hardáin agus sna hísleáin a lán creiche chomh maith, mar bhí sí ann go flúirseach agus go raidhsiúil.
8. Ansin tháinig Ióacaím an t‑ardsagart agus seanad chlann Iosrael a bhí ag cur fúthu in Iarúsailéim le lán na súl a fháil de na nithe fónta a rinne an Tiarna do Iosrael agus le Iúidit a fheiceáil agus gairdeas a dhéanamh léi.
9. Nuair a tháinig siad chun a tí, cheiliúir siad go léir di d'aonghuth, agus dúirt:“Is tú glóir Iarúsailéim:Is tú ábhar mórmhaíte Iosrael!Is tú barr onóra ár gcine!
10. Le neart do láimhe féin a rinne tú an méid sin uile!Is mór an chomaoin a chuir tú ar Iosrael!Agus is gean le Dia do bheart.Go raibh beannacht ón Uilechumhachtach ortGo brách na breithe.”Agus d'fhreagair an pobal ar fad: “Amen. Amen.”
11. Bhí an longfort á chreachadh ag an bpobal go léir ar feadh deich lá fichead. Thug siad both Holofarnaes, a ghréithe airgid go léir, a tholga, a mhiasa, agus a throscán do Iúidit. Thóg sí léi iad; chuir ualach díobh ar a miúil, ghabh a trucailí agus chruach an airnéis in airde orthu.
12. Ansin bhrostaigh mná Iosrael go léir le chéile le hí a fheiceáil, agus mhol í, agus chóirigh iad féin ina bhfoirne rince ina honóir; fuair sí craobha agus dháil sí ar a lucht coimhdeachta iad;
13. ansin chuir sí féin agus a bantracht fleasca olóige orthu féin. Chuaigh sí ar thosach na buíne go léir, ag cur ceann ar rince na mban go léir.