9. Ní ólann siad fíon níos mó agus iad ag ceol,agus is searbh leis na pótairí an bhiotáille.
10. Tá cathair an neamhní ar lár,tá gach teach dúnta agus níl dul isteach iontu.
11. Táthar ag mairgneach sna sráideanna cheal fíona;tá deireadh leis an uile lúcháir,tá an t‑áthas díbeartha ón tír.
12. Níl fágtha sa chathair ach léirscrios,tá an geata briste ina chonamar.
13. Is amhlaidh sin a bheidh an talamh ar fad,i gcás na gciníocha uile,mar a bhíonn na crainn olóige nuair a chraitear an toradh astu,mar a bheadh deasca na fíniúna agus fómhar an fhíona déanta.
14. Gáireann daoine amach in ard a gcinn, liúnn siad le barr áthais;canann siad mórgacht an Tiarna ó chois na farraige thiar.
15. Sna hoileáin freisin táthar ag glóiriú an Tiarna,agus i gcríocha na farraige ainm an Tiarna, Dia Iosrael.
16. Ó chríocha na cruinne cloisimid iad ag ceol: “Glóir don Fhíréan!”Ach deirimse: “Is leor, is leor sin!Drochrath ar lucht fill a dhéanann feall,ar lucht fill a dhéanann feall go fealltach!”
17. Scéin agus clais agus gaisteis ea do chuid, a dhuine atá i do chónaí ar talamh!
18. An té a theitheann ó thorann na scéine,titfidh sé sa chlais;má dhreapann sé aníos as an gclais,béarfar air sa ghaiste.Óir tá fuinneoga na bhflaitheas ar leathadh,agus bunsraith na talún ar crith.
19. Tá an talamh briste ina smionagar,tá an talamh á scoilteadh agus á scáineadh,tá an talamh ag crith agus ag creathnú.
20. Tá an talamh ag stangadh mar bheadh fear meisce ann,tá sé ag longadán mar bheadh scáthlán ann;is trom é an t‑ualach air a chuid peacaí,titeann sé gan éirí i ndán dó.