12. Treoraíonn sé féin a gcúrsa timpeall,Agus stiúraíonn sé a n‑athruithe sa séasúr.Géilleann siad dá orduithe go beachtAr fud an domhain mhóir,
13. Cibé acu a [sheolann sé iad] d'fhonn ciníocha na cruinne a phionósú,Nó d'fhonn oibreacha trócaire a chur i gcrích.
14. Éist leis sin uile, a Iób!Stad agus machnaigh ar iontais Dé go léir!
15. An eol duit conas a dhéanann Dia iad a smachtú,Agus conas a spréachann a néal an tintreach uaidh?
16. An eol duit conas a dhéanann sé na scamaill a chothromú,Agus cad í an intlíocht lena ndéanann sé an t‑iontas seo?
17. Tusa a mbíonn d'éadach te le do chneas,Agus an talamh ina chnap faoin ngaoth aneas,
18. An féidir leat cabhrú leis stua na spéire a leathadhAgus é chomh crua le scáthán de mhiotal leáite?
19. Múin dúinn cad tá le rá againnMar nach féidir dúinn ár gcás a chur in iúl toisc an dorchadais.
20. An gcuirfear in iúl gur mian liom labhairt?An ndéanfar duine a shlogadh nuair a labhróidh sé?
21. Téann an solas ar ceal ar uaireAr chúl na scamall dorcha;Ach tagann an ghaoth agus scuabann ar shiúl iad,
22. Agus leathann gile ón aird thuaidh.Tá maorgacht eaglach uime ag Dia;
23. Tá seisean, an tUilechumhachtach, i bhfad uainn.Is éachtach é a chumhacht agus a chothroimeAgus ní chiapann sé an té a bhíonn ag cosaint a chirt.
24. Ní ionadh gurb eagal le daoine é,Agus go bhfuil urraim ag an muintir chiallmhar croí dó.