13. Cad ab áil leat ag gearán faoiNár fhreagair sé thú, focal ar fhocal.
14. Labhraíonn Dia ar dtús ar shlíAgus ansin ar shlí eile, cé nach dtugtar faoi deara é:
15. Labhraíonn sé trí aislingí agus trí fhíseanna oíche,Nuair a thiteann daoine ina dtoirchim suain,Agus iad ina sámhchodladh ina leaba.
16. Ansin is ea a chuireann sé cogar ina gcluais,Agus a chuireann sé scéin iontu le huafáis,
17. D'fhonn an duine a iompú óna dhrochbhearta,Agus deireadh a chur lena dhíomas.
18. Déanann sé a bheo a chosaint ar an uaimh,Agus a anam a shábháil ó Sheól.
19. Déanann sé an duine a cheartú le pianta ar a leaba,Nuair a bhíonn creathán gan stad ina chnámha,
20. Agus bia ag cur masmas dearg air;Agus gráin ó chroí aige ar shóláis;
21. Agus a fheoil á creimeadh os comhair do shúl;Agus a chnámha le feiceáil ag gobadh go nocht óna gclúid;
22. Agus a anam ag druidim leis an uaimh,Agus a bheo le [teach na marbh].
23. Ansin bíonn aingeal láimh leis,Idirghabhálaí, aon ar mhílte,Lena dhualgas a chur in iúl dó,
24. Le bheith cneasta leis, agus a rá:“Fuascail é ó thitim san uaimh,Fuair mé geall ar a shon”;
25. Bíonn a chneas arís i mbláth na hóige;Agus filleann sé arís ar laethanta a chumais.
26. Guíonn sé chun Dé agus tugann seisean aird air;Agus feiceann sé a ghnúis agus lúcháir air,Agus fógraíonn sé don saol scéal a shaortha;
27. Canann sé an chaithréim seo os comhair daoine:“Pheacaigh mé, agus thréig mé cosán na fíréantachta,Ach ní dhearna [Dia] díoltas orm.
28. D'fhuascail sé m'anam ó dhul síos san uaimh,Agus beidh mo shaol faoi sholas.”
29. Déanann Dia na nithe seo go léirArís agus arís eile don duine.