10. Tá sé ag fáil leithscéalta i m'aghaidh,Agus do m'áireamh mar namhaid.
11. Chuir sé mo chosa i gceap,Agus faireann sé mo bhealaí go léir.”
12. Níl an ceart agat sa mhéid sin, a deirim leat,Óir is mó Dia ná an duine.
13. Cad ab áil leat ag gearán faoiNár fhreagair sé thú, focal ar fhocal.
14. Labhraíonn Dia ar dtús ar shlíAgus ansin ar shlí eile, cé nach dtugtar faoi deara é:
15. Labhraíonn sé trí aislingí agus trí fhíseanna oíche,Nuair a thiteann daoine ina dtoirchim suain,Agus iad ina sámhchodladh ina leaba.
16. Ansin is ea a chuireann sé cogar ina gcluais,Agus a chuireann sé scéin iontu le huafáis,
17. D'fhonn an duine a iompú óna dhrochbhearta,Agus deireadh a chur lena dhíomas.
18. Déanann sé a bheo a chosaint ar an uaimh,Agus a anam a shábháil ó Sheól.
19. Déanann sé an duine a cheartú le pianta ar a leaba,Nuair a bhíonn creathán gan stad ina chnámha,
20. Agus bia ag cur masmas dearg air;Agus gráin ó chroí aige ar shóláis;
21. Agus a fheoil á creimeadh os comhair do shúl;Agus a chnámha le feiceáil ag gobadh go nocht óna gclúid;
22. Agus a anam ag druidim leis an uaimh,Agus a bheo le [teach na marbh].
23. Ansin bíonn aingeal láimh leis,Idirghabhálaí, aon ar mhílte,Lena dhualgas a chur in iúl dó,
24. Le bheith cneasta leis, agus a rá:“Fuascail é ó thitim san uaimh,Fuair mé geall ar a shon”;