17. Bheadh mo choireanna faoi shéala i mála,Agus chuirfeá folach ar mo pheaca.
18. Mar a thiteann sliabh le fána,Agus a chorraítear carraig as a láthair,
19. Mar a chaitheann na huiscí na clocha,Mar a scuabann an tuile luaithreach na talún leis,- Sin mar a scriosann tú dóchas an duine.
20. Déanann tú é a threascairt go brách, agus imíonn sé leis;Cuireann tú athrú cló air, agus seolann tú uait é.
21. Baineann a chlann mhac onóir amach, ach is gan fhios dó é!Leagtar ar lár iad, ach ní eol dó sin.
22. Níl ag cur tinnis air ach a chorp féin,Níl d'ábhar olagóin ag a anam ach é féin.