13. Is i [nDia] atá eagna agus cumhacht,Is aige atá comhairle agus tuiscint.
14. Má leag sé anuas, níl tógáil i ndán;Má chuireann sé duine i ngéibheann, níl fuascailt ann dó;
15. Má stopann sé na huiscí, téann siad i ndísc;Má scaoileann sé leo, bánn siad an talamh.
16. Tá neart ann agus teacht aniar;Is leis an dul amú agus an cur amú;
17. Fágann sé comhairleoirí ag siúl cosnochtaAgus breithiúna ina n‑amadáin.
18. Scaoileann sé crios na rítheAgus ceanglann brat íochtair faoina gcoim.
19. Fágann sé sagairt ag siúl cosnochtaAgus leagann ar lár na huaisle.
20. Ní fhágann sé focal ag na soilbhire,Agus sciobann ar shiúl gaois na seanóirí.
21. Maslaíonn sí flathaAgus coilleann ceandáine na dtréan.
22. Nochtann sé rúin as an dorchadas,Agus tugann an scáil dhorcha chun solais.
23. Mórann sé náisiúin agus ansin déanann iad a threascairt;Cuireann sé an rath ar chiníocha agus ansin déanann iad a mhilleadh.
24. Sciobann sé ar shiúl tuiscint lucht ceannais na tíre,Agus fágann iad ar guardal i bhfásach gan treoir;
25. Bíonn siad ag únfairt sa dorchadas gan solasAgus fágann sé iad ag longadaíl mar a bheadh duine ar meisce.