1. Ansin chaith Iósaef é féin anuas ar a athair, agus shil deora ar a aghaidh agus phóg é.
2. Ansin d'ordaigh Iósaef do na lianna a bhí ina sheirbhís a athair a bhalsamú, agus rinne na lianna Iosrael a bhalsamú.
3. Chaitheadar daichead lá leis an ngnó, mar go dtógann sé daichead lá an balsamú a dhéanamh. Agus chaoin na hÉigiptigh é ar feadh deich lá agus trí fichid.
4. Nuair a bhí an tréimhse chaointe air thart, labhair Iósaef le teaghlach Fhorainn: “Má táim i bhfabhar in bhur láthair,” ar sé, “cuirigí an teachtaireacht seo i gcluais Fhorainn, le bhur dtoil:
5. Chuir m'athair faoi bhrí na mionn mé. ‘Táimse ar tí báis,’ ar sé, ‘tá uaigh agam a d'oscail mé féin dom féin i dtír Chanán; ní foláir duit mé a adhlacadh ansiúd.’ Lig dom dul suas mar sin anois, impím ort, agus m'athair a chur. Ansin fillfidh mé.”
6. D'fhreagair Forann: “Imigh leat suas agus déan d'athair a adhlacadh mar a chuir sé d'iallach ort a mhionnú dó.”
7. D'imigh Iósaef suas dá bhrí sin chun a athair a adhlacadh agus chuaigh in éineacht leis searbhóntaí uile Fhorainn agus seanóirí uile a theaghlaigh, agus seanóirí uile thír na hÉigipte;