14. Shín Iosrael a lámh dheas uaidh amach agus leag í ar cheann an té a ba óige, Eafráim; agus a lámh chlé ar cheann Mhanaise, agus a lámha á gcur thar a chéile aige - ba é Manaise an té ba shine.
15. Ansin chuir sé a bheannacht ar Iósaef á rá:“Dia ar shiúil m'aithreacha Abrahám agus Íosác ina radharc,Dia a bhí mar aoire agam ar feadh mo shaoil go léir go dtí seo,
16. An t‑aingeal a d'fhuascail mé ó gach olc, go mbeannaí sé na buachaillí seo!Go maire mo ainmse iontu, agus ainm m'aithreacha Abrahám agus Íosác.Go dté siad i líonmhaire agus in iomadúlacht ar chlár na cruinne.”