19. Ghabh Léá gin arís agus rug sí an séú mac do Iacób.
20. Ansin dúirt Léá: “Bhronn Dia spré mhaith orm. Tabharfaidh m'fhear onóir dom anois mar gur rugas seisear mac dó.” Thug sí Zabúlun mar ainm air dá réir sin.
21. Rug sí iníon ina dhiaidh sin ar a dtug sí Díneá mar ainm.
22. Chuimhnigh an Tiarna ansin ar Ráchael mar an gcéanna; d'éist sé léi agus d'oscail sé a broinn.
23. Ghabh sí gin agus rug sí mac agus dúirt: “Rug Dia mo náire chun siúil.”
24. Thug sí Iósaef mar ainm air, á rá: “Go dtuga an Tiarna mac breise dom.”
25. Nuair a rug Ráchael Iósaef, dúirt Iacób le Lábán: “Scaoil chun siúil mé i dtreo go rachaidh mé chun mo bhaile féin agus mo thíre féin.
26. Tabhair dom mo mhná a ndearna mé seirbhís duit ar a son, agus mo chlann agus scaoil liom, mar is eol duit an obair a rinne mé duit.”
27. Ach dúirt Lábán leis: “Más ceadmhach dom é a rá! Fuair mé amach ó na tuartha gur bheannaigh an Tiarna mé ar do shon.
28. Abair cén tuarastal atá uait agus tabharfaidh mé duit é.”
29. D'fhreagair seisean é: “Tá a fhios agat féin cén sort seirbhíse a rinne mé duit, agus conas d'éirigh le do stoc faoi mo réirse.