15. An faobhar don ár,an snas don drithliú.An cúis áthais é seo againngur dhíspeag sibh ríshlat mo mhicamhail gach sórt crainn?
16. Snasaítear é chun úsáide;faobhraítear agus snasaítear élena chur i láimh an mharfóra.
17. Lig uaill agus olagón asat, a mhic an duine.Tá sé i ndán do mo phobal,do phrionsaí uile Iosrael mar aon le mo phobal,atá tugtha suas don chlaíomh.Buail do cheathrú dá bhrí sin,
18. óir ní céadiarracht ar bith é seo.An bhfuil aon teorainn lena chumhachtmá dhíspeagann sibh an ríshlat?- an Tiarna Dia a labhraíonn.
19. A mhic an duine, tairngir agus buail bosa,titeadh an claíomh faoi dhó nó faoi thrí,claíomh seo na marbh,claíomh an áir mhóir a chiorclaíonn iad.
20. Ionas go mbeidh uamhan ina gcroíagus go dtitfidh mórshlua,tá claíomh ar tarraingt agamag an uile gheata;é ag drithliú agus faobhar air don ár.
21. Treascair leat ar dheis agus ar chlé,faobhar ar aghaidh.
22. Buailfidh mise bosa fosta;ídeoidh mé mo fhearg.Mise, an Tiarna, a labhair.”
23. Tháinig briathar an Tiarna chugam arís:
24. “A mhic an duine, socraigh dhá bhealach do theacht chlaíomh rí na Bablóine; bíodh an dá bhealach ag teacht ón tír chéanna. Tóg cuaille eolais ag ceann an bhealaigh chun na cathrach;
25. socraigh bealach ar a dtiocfaidh an claíomh go Rábá na nAmónach agus go Iúdá agus go dún Iarúsailéim.
26. Óir seasann rí na Bablóine ag an ngabhal ag ceann an dá bhealach a dhéanamh fáistine. Craitheann sé na saigheada, téann i gcomhairle leis an taráfaím, iniúchann na haenna.
27. Titeann an tuar do Iarúsailéim ina láimh dheas: ní mór dó focal spreagtha chun áir a thabhairt, gáir chatha a fhógairt, reithí cogaidh a dhíriú ar na geataí, mótaí cré agus ballaí léigir a thógáil.
28. Dar le muintir na cathrach, iadsan a thug mionna, is fáistine bhréige í. Ach cuirfidh seisean a gcionta i gcuimhne dóibh ionas go ngabhfar iad.
29. “Uime sin, is mar seo a deir an Tiarna: De bhrí gur thug sibh fianaise ar bhur gciontacht an oiread sin, gur fhoilsigh sibh bhur gcoireanna, agus gur léirigh sibh bhur bpeacaí in bhur n‑uile imeachtaí; de bharr na fianaise seo gearrfar pionós oraibh.
30. Agus fútsa, a phrionsa aindiaga urchóidigh Iosrael, a bhfuil lá do phionóis báis buailte leat,
31. déarfaidh an Tiarna: Tógfar uait an turban, bainfear díot an choróin; ní fhanfaidh an saol mar atá; ardófar an t‑íseal agus ísleofar an t‑ard.
32. Ar lár, ar lár, ar lár a fhágfaidh mé í. Ní fhanfaidh an lorg is lú di nó go dtiocfaidh an fear ceart; is dósan a thabharfaidh mé í.”
33. “Tusa, a mhic an duine, tairngir agus abair: Seo mar a deir an Tiarna Dia faoi na hAmónaigh agus faoina masla: Abair: An claíomh, tá an claíomh ar tarraingt don ár, tá snas air chun scriosta agus chun drithlithe mar thintreach -