17. Rinne clann Iosrael amhlaidh; chruinníodar é, cuid díobh breis, cuid díobh níos lú.
18. Nuair a thomhaiseadar é le hómar ansin, an té a chruinnigh breis ní raibh aon fhearasbarr aige; agus an té a chruinnigh níos lú ní raibh aon easnamh air. Bhí a sháith cruinnithe ag gach duine.
19. Dúirt Maois leo: “Ná fágadh aon duine aon chuid de go maidin.”
20. Ní dhearnadar rud ar Mhaois agus choimeád cuid acu roinnt de go maidin, ach tháinig cruimheanna ann agus boladh bréan uaidh; bhí fearg ar Mhaois chucu.
21. Maidin i ndiaidh na maidine dhéanaidís é a chnuasach, gach duine oiread agus a d'íosfadh sé, ach le teas na gréine leádh sé.
22. Ar an séú lá ansin chruinníodar a dhá oiread bia, dhá ómar an duine agus nuair a tháinig ceannairí an tslua agus a dúradar é sin le Maois,
23. dúirt seisean leo: “Seo mar a d'ordaigh an Tiarna: ‘Lá saoire iomlán an lá amárach, sabóid naofa don Tiarna. Bácálaigí a bhfuil le bácáil, beirigí a bhfuil le beiriú, agus a mbeidh fágtha, cuirigí i leataobh é go dtí amárach.’ ”
24. Chuireadar i leataobh é go dtí lá arna mhárach mar a d'ordaigh Maois; níor éirigh sé bréan ná níor tháinig cruimheanna ann.
25. “Ithigí inniu é!” arsa Maois leo, “mar is sabóid don Tiarna an lá inniu; ní bheidh sé le fáil ar an mbán inniu.