21. Nuair a bhí ábhar na n‑íobairtí curtha amach, d'ordaigh Nihimiá do na sagairt an lacht a chroitheadh ar an adhmad a bhí leagtha air.
22. Rinneadh amhlaidh agus ansin tar éis tamaill dhealraigh an ghrian cé go raibh sí faoi scamall roimhe sin, agus bhladhm lasair mhór, rud a chuir ardionadh ar chách.
23. Fad a bhí an íobairt á dó, bhí na sagairt agus an mhuintir go léir a bhí i dteannta na sagart ag guí, Iónátán ag cur ceann ar an urnaí agus an chuid eile ag freagairt mar aon le Nihimiá.
24. Mar seo a ghabh an urnaí: “A Thiarna, a Thiarna Dia, a chruthaitheoir an uile ní; is uaimhneach agus is tréan, is cóir agus is trócaireach thú; is tú amháin is rí, agus is cúntóir;
25. is tú amháin is fial, is tú amháin is cóir agus is uilechumhachtach síoraí; is tú a fhuasclaíonn Iosrael ó gach olc; is tú a thogh na sinsir agus a choisric iad.
26. Glac leis an íobairt seo thar ceann do phobail Iosrael go léir; cumhdaigh d'oidhreacht agus naomhaigh í.
27. Bailigh le chéile ár bpobal scaipthe; fuascail a bhfuil i ndaoirse i measc na ngintlithe; dearc le fabhar ar a bhfuil faoi aithis agus faoi dhímheas; bíodh a fhios ag na gintlithe gur tú is Dia againn.
28. Smachtaigh lucht an leatroim agus lucht an éirí in airde agus an uabhair.